Πόσοι άνθρωποι άραγε σήμερα βιώνουν μία δύσκολη -συναισθηματικά- ημέρα λόγω του Αγίου Βαλεντίνου; Πόσο -εν έτει 2022- δεν έχει ξεπεραστεί η ιδέα του «έχω σχέση, το γλεντάω» - «δεν έχω σχέση, κλαίω»;
Είμαι 25 ετών (και κάτι λίγο περισσότερο από έξι μήνες, αλλά
αυτό ας μείνει μεταξύ μας) και όσο κι αν το έλεγα μικρότερη ότι η σχέση δεν
είναι αυτοσκοπός (με άλλα λόγια το έλεγα, αλλά αυτό εννοούσα), χρειάστηκε να
περάσουν κάποια χρόνια εφηβείας και ενηλικίωσης για να το κατανοήσω πως όντως η
ευτυχία μέσα μου είναι ανεξάρτηση σχέσης.
Με έχω δει ευτυχισμένη σε σχέση, αλλά και με ένα χαμόγελο
μέχρι τ’ αυτιά μετά από χωρισμό. Έχω νιώσει, επίσης, να πονάω αφόρητα και μέσα
σε σχέση, αλλά και μετά από χωρισμό. Με έχω δει να γιορτάζω Άγιο Βαλεντίνο, με
έχω δει και να μην τον γιορτάζω (με ταίρι ή χωρίς).
Ωστόσο, είναι τα τελευταία τρία χρόνια περίπου που έχω κατανοήσει
πως η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δεν είναι μόνο για τους ερωτευμένους. Απλά αυτό
πουλάει περισσότερο. Όμως το εν λόγω... marketing έχει προκαλέσει σύγχυση στο μέσα μας. Διότι έχουμε
μάθει να κρατάμε αυτό που μας πλασάρουν και να μην πηγαίνουμε τη σκέψη μας
παραπέρα. Γι’ αυτό και κατά καιρούς έχουμε ζοριστεί όταν έρχεται η 14η
Φεβρουαρίου και δεν έχουμε σχέση.
Σήμερα, όμως, νιώθω τόσο χαρούμενη και περήφανη για εμένα
και ξέρεις γιατί;
Γιατί έχοντας κάνει (και συνεχίζοντας να κάνω) δουλειά με
τον εαυτό μου, έχω καταλάβει πως η σημερινή ημέρα είναι μια υπενθύμιση...
αγάπης και όχι τόσο έρωτα.
Αφορά την αγάπη που δίνουμε στον εαυτό μας. Την αγάπη που
εκφράζουμε όταν αφιερώνουμε χρόνο στους δικούς μας ανθρώπους ή προσφέρουμε σε
κάποιον που έχει ανάγκη. Δε χρειαζόμαστε καμία σχέση για να τονώσει την
αυτοεκτίμηση μας. Αυτό πρέπει να πηγάζει από μέσα μας.
Μην αφήσεις κανέναν να σε πείσει πως αν δεν έχεις σχέση,
σύζυγο ή παιδιά, δεν είσαι ολοκληρωμένος άνθρωπος. Μην αφήσεις κανένα κοινωνικό
στερεότυπο να σε «καταπιεί» και να σε κάνει να αγνοήσεις τα πραγματικά «θέλω»
σου, επειδή... «έτσι πρέπει». Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος (φυσικά όταν δε
βλάπτεις κάποιον).
Ο αυτοσκοπός του καθενός είναι διαφορετικός και αποτελεί
επιλογές: πολλές και ξεχωριστές. Πάντα θα υπάρχουν στιγμές που θα σε παίρνει
από κάτω. Είτε επειδή δεν έχεις σχέση, είτε επειδή έχεις αλλά δε σε ικανοποιεί.
Τίποτα δεν είναι εύκολο και όλα θέλουν χρόνο. Φυσικά η συντροφικότητα είναι
σπουδαία, δεν τη σνομπάρω καθόλου. Απλά δεν υπάρχει μόνο αυτή. Οι συνθήκες στη
ζωή μας κάθε φορά αλλάζουν. Αλίμονο αν εμείς μένουμε ίδιοι.
Αντιλαμβάνομαι, όμως, πως εσύ που διαβάζεις αυτή τη στιγμή, ίσως
έχεις κουραστεί να προσπαθείς. Μα μην ξεχνάς! Δεν είναι κακό να κάνεις που και
που ένα διάλειμμα. Η καθημερινότητα σου δείχνει τον τρόπο: αν δεν κοιμηθείς και
δεν ξεκουραστείς, δε θα έχεις ενέργεια για να δουλέψεις την επομένη. Μην αφήνεις,
λοιπόν, στην άκρη και την ψυχική σου υγεία.
Μην αφήσεις στην άκρη εσένα!
Η αγάπη είσαι εσύ... βρες την μέσα σου και μετά βγες έξω να
τη μοιράσεις!
