κάτω απ' το φεγγάρι...

Είναι βράδυ και η φαντασία οργιάζει...
Ξαφνικά έρχονται εικόνες στο μυαλό...
Ξεχυλίζουν, θέλουν να πλημμυρίσουν ολόκληρο το δωμάτιό μου...
Και τα καταφέρνουν...
Όνειρα,όνειρα...πολλά όνειρα!...και το πιο ρομαντικό είναι αυτο που εμφανίζεται μπροστά μου με την απαίτηση να του δώσω σημασία...
Και του δίνω....
Είμαι σε μία παραλία το βράδυ...
Κάθομαι μόνη μου μην ξέροντας τι με περιμένει στο μέλλον...
Το φεγγάρι λούζει με το φώς του τη μπλε θάλασσα...
Είναι ήσυχα,δε φυσάει αέρας...
Όλα είναι γαλήνια...
Ακούω κάτι βήματα και προς στιγμήν τρομάζω...
Αλλά όταν γυρίζω για να δω ποιος είναι,βλέπω το άτομο που χρειάζομαι δίπλα μου αυτή τη στιγμή...
Είναι ο δικός μου πρίγκιπας,ο πρίγκιπας της εφηβείας μου...
Μπορεί να μην έρχεται με άλογο και σπαθί,αλλά τι σημασία έχει;
Κάθεται κάτω στην άμμο δίπλα σε μένα...
Μου ψιθυρίζει κάτι στο αυτί κι εγώ γελάω...
Με κοιτάζει στα μάτια και μου χαμογελάει...
Ύστερα με αγκαλιάζει...*.*
Ναι,αυτό ήθελα...αυτό ζητούσα,αυτο χρειαζόμουν...
Καθόμαστε κάτω απ το φεγγάρι χωρίς να πούμε λέξη...
Εξάλλου αυτή η εικόνα είναι ο παράδεισος για μας...
Αυτή τη στιγμή τα έχω όλα...Αυτά τα όλα με παίρνουν αγκαλιά!!!
Κάτω απ το φεγγάρι...




Απλά ονειρευτείτε...Είναι τόσο απλό...
Φιλιά!:*
Giwta Ar