Χωρίς λόγια..

Είμαι στη φάση που ξεκινάω να γράψω κάτι και στη συνέχεια καταλαβαίνω ότι είναι τελείως άθλιο για να το δημοσιεύσω..
Έτσι είπα να γράψω κάτι πιο ανθρώπινο..
Μπερδεμένα τα πράγματα..
Ξαφνικά και παράξενα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο..
Και δυστυχώς δεν ξέρεις από που θα σου 'ρθει.
Όλα είναι τόσο μπερδεμένα..
Γιατί άραγε συμβαίνουν όλα αυτά;
Και έπειτα, εμείς πώς μπορούμε να αντιδράσουμε;
Τώρα τελευταία βλέπω πολλή στενοχώρια και δε μ' αρέσει..
Ανησυχώ και συνάμα θλίβομαι για διάφορα πράγματα..
Κάποια "γιατί" με βασανίζουν έντονα..
Γιατί εμείς, οι άνθρωποι είμαστε ατομικιστές;
Γιατί δεν μπορούμε να δούμε κάτι άλλο πέρα απ' τη μύτη μας;
Γιατί θεωρούμε τους εαυτούς μας ανώτερους από κάποιους άλλους;
Στο κάτω-κάτω είμαστε άνθρωποι με συναισθήματα..
Γιατί πολλές φορές φερόμαστε σα ζώα;
Γεύομαι μία μείξη συναισθημάτων τα οποία δεν ξέρω που θα καταλήξουν.
Συνειδητοποιώ ότι μέσα σε μία μέρα μπορεί να ανατραπεί όλη η κοσμοθεωρία μου,
μπορούν να εξαφανιστούν όλα όσα έχω αποκτήσει..
Και όλα αυτά μόνο σε ΜΙΑ μέρα.
Ως γνωστόν όλοι κάνουμε λάθη.
Δεν αξίζουμε όμως μια δεύτερη ευκαιρία;
Δεν είμαστε τέλειοι!
Και δε χρειάζεται να γίνουμε..
Απλά..
Ας σταματήσουμε αυτή την αλαζονεία που βγαίνει διάχυτη από παντού και ας συγχωρέσουμε ανθρώπους που έκαναν λάθη και το 'χουν μετανιώσει.
Αύριο μπορεί να είμαστε στη θέση τους.
Θα ήταν καλό να κάνουμε πρώτα την αυτοκριτική μας και μετά να κρίνουμε τους άλλους.
Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να είμαστε σε όλα τα θέματα αμερόληπτοι.
ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν!
Μην κάνετε το φίλο σας να κλαίει..
Απλά αγκαλιάστε τον!

Καλό βράδυ..

Giwta Ar..:|