Απαιτήσεις #1

 ΠΡΟΣΟΧΗ!   Η ανάρτηση αυτή δεν επιζητά σχόλια ούτε τις ζητωκραυγές σας αγαπητοί bloggers. Απλά αφιερώνεται σε δύο φίλες καλές που τις είδαμε στην προηγούμενη ανάρτηση και είχαν παράπονο ότι έγραψα πολύ λίγα γι' αυτές. Οπότε εκ των προτέρων αν δε νιώθετε έτοιμοι να συνεχίσετε την ανάγνωση απλά φύγετε και ξανά ελάτε στην επόμενη της οποίας το θέμα φαντάζομαι θα είναι πιο... πιο βρε παιδί μου!

•  ΜΑΡΙΑ:  Ένα όνομα, χίλιες εικόνες. Κυριολεκτικά χίλιες εικόνες! Στο κινητό μου είναι --> 1 φωτογραφία εγώ τρεις η Μαρία, μία φωτογραφία άσχετη πέντε η Μαρία συνήθως με παρέα (και με εμένα φυσικά) κ.ο.κ. Αλλά δεν είναι νάρκισσος (όπως είναι ο ήρωας του Παπαδιαμάντη, σωστά;) {Ρε Μαρία δεν ξέρω τι να γράψω, αγχώθηκα!} Λοιπόν λοιπόν.. Θα γράψω την αλήθεια. Είναι μία γλυκιά κοπέλα, πανέμορφη (θέλω να πληρωθώ γι' αυτό), ξέρει να μιλάει, μπορείς να συνεννοηθείς μαζί της, να κλάψετε παρέα, να σκάσετε στα γέλια και τα λοιπά.

Μ' αυτή τη μούρη ξεκίνησε πέρυσι...

Με την ίδια συνεχίζει και φέτος. Αλλά δεν πειράζει, είναι καλό παιδί.

Εντάξει, Μαρία είσαι γυναικάρα!

Γιατρικό σε όλα της τα βάσανα είναι το shopping therapy. Φέτος που δεν έχει και πολύ χρόνο φοβάμαι μη μας πάθει τίποτα. Αλλά γιορτές έρχονται. Να μην πάρουμε καινούρια ρούχα για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά; Να πάρουμε!

Επίσης, Μαράκι θα περάσουμε! Έχουμε πει.. η προσπάθεια ανταμείβεται. Όχι απογοήτευση, όχι κατήφεια. Λίγη αυτοπεποίθηση και keep going. Όλοι δίπλα σου είμαστε. Μία χρονιά δεν καθορίζει όλη μας τη ζωή. Ούτε βέβαια και το τι θα σπουδάσουμε. Στο τέλος θα ασχοληθείς μ' αυτό που θέλεις. Είμαι σίγουρη! Εγώ πιστεύω σε 'σένα. Το μόνο που μένει είναι να πιστέψεις κι εσύ στον ίδιο σου τον εαυτό. Και στο κάτω κάτω, έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σ' αγαπούν (βάλε κι εμένα μέσα σ' αυτούς). Έτσι θα σ' αφήσουν; Είσαι πιεσμένη τώρα και λογικό είναι πολλές φορές να τα βλέπεις όλα μαύρα. Ξέρεις τι μου είπε ένας καθηγητής μου; "Διδάσκω τόσα χρόνια και έχω δει πολλά είδη μαθητών. Όσοι έκαναν αξιοσημείωτη προσπάθεια όλη τη χρονιά αλλά δεν είχαν αυτοπεποίθηση, δεν έγραψαν καλά!". Τι έγινε; Θα παραμερίσουμε την αυτοπεποίθησή μας πηγαίνοντας με το σκεπτικό ότι δε θα γράψουμε; Προσπαθείς κι αυτό φαίνεται. Θέλω να σε βλέπω όπως τότε που είχες μιλήσει με την ξαδέρφη σου. Χαμογελαστή λέγοντας πως θα τα καταφέρεις. Γιατί ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ! Αρκεί να έχεις το κεφάλι ψηλά.

Και για να αλλάξουμε κλίμα.. ακούω Μποφίλιου και σε σκέφτομαι καλή μου. Έτσι για να μαθαίνεις..

Δεν ξέρω και ποιο να σου αφιερώσω. Εντάξει τα περισσότερα είναι καταθλιπτικά, αλλά είναι ωραία καταθλιπτικά, έτσι; Μην απαντήσεις.. έτσι είναι!

 http://www.youtube.com/watch?v=7XV79Pd35c8  Έλα κοντά, πάμε ξανά, ΜΑΖΙ!   {Αυτά τα λόγια κράτα μόνο:*}

• ΕΦΗ:  Καμία ελπίδα με την Έφη. Μας φτάνει να κοιταχτούμε στα μάτια και γελάμε. Συναντιόμαστε τυχαία στο λεωφορείο γελάμε. Συναντιόμαστε τυχαία στο δρόμο πάλι γελάμε. Έτσι, χωρίς λόγο!Λοιπόν.. είναι η πιο σοβαρή από την παρέα. Δε λέει τίποτα, δε μαλώνει με κανέναν, είναι χαλαρή. Η καλύτερη απ' όλες. Έχει μέτρο σε όλα της. Προσέχει σε ποιον θα πει τα προσωπικά της και τα έχει καλά με όλους. Κάτσε να δούμε τι υλικό υπάρχει για την Έφη.. (μουαχαχαχαχα)

Η Έφη είναι αυτή με τα μαύρα.

Πολύ μου την έχεις σπάσει εσύ! Ούτε μία φωτογραφία (σε καλή κατάσταση) που να είσαι μόνη σου δεν έχω! Ούτε στο προφίλ σου δεν είσαι μόνη. Μα αν είναι δυνατόν. Τέλος πάντων, το προσπερνάω αυτό το τυχαίο γεγονός. Από το 2014 έχει να γίνειιιιιι....ουυυυυυ

Λοιπόν... έχουμε και λέμε. Δεν έχουμε και λέμε. Δεν ξέρω τι να γράψω... Μα είναι δύσκολη η αφιέρωση που με βάλατε να κάνω...:'(

Τέλος πάντων.. Έφη.. του χρόνου θα είμαστε φοιτήτριες. Μονάχα αυτό να συλλογίζεσαι και να βάζεις τα δυνατά σου για το καλύτερο. Κάνε εικόνα! Εσύ Ρέθυμνο, εγώ Σαλόνικα και θα πηγαινοερχόμαστε! (εκτός κι αν δε με θέλεις). Θα είμαστε φ-ο-ι-τ-ή-τ-ρ-ι-ε-ς!!! Οπότε μη λες βλακείες "αν βγάλω 13.000" και άλλα τέτοια κουλά. Πες "εγώ θα γράψω καλά ο κόσμος να χαλάσει" και θα γράψεις, κόβω το λαιμό μου με όλα τα υπέροχα μαλλιά μου!

Μην υποτιμάς τον εαυτό σου όταν μπορείς να κάνεις τόσα πολλά! Γιατί μπορείς! (δες:   http://www.youtube.com/watch?v=EW_CBaBEOvQ )

Τι άλλο να γράψω; Ελπίζω να ξέρεις πως σου έχω αδυναμία. Και όχι μόνο σε 'σένα αλλά και στην  από πάνω και στην Άννα που έφυγε το τούβλο ( <3 ) και μας λείπει.

{ Ωστόσο σκέψου! Φέτος συναντιόμαστε παντού τυχαία. Πέρυσι πριν πάμε την πρώτη μέρα στο φροντιστήριο συναντιόμασταν συνέχεια στο δρόμο.. χαχαχαχα τι συμβαίνει;}

Δεν κάνω άλλες αφιερώσεις.. Κουράστηκα βρε αδερφέ! Είναι δύσκολη η δουλειά του να είσαι καλή, ταπεινή, όμορφη μα πάνω απ' όλα μετριόφρων συγγραφέας. Αχ, τι τραβάμε κι εμείς τα ταλέντα!

Καλό βράδυ..

Giwta Ar..:**

Υ.Γ.1 Κορίτσια, αν δεν είστε ευχαριστημένες.. φροντίστε να γίνετε! Εγώ αφιέρωση ξανά δεν κάνω. Είναι δύσκολη υπόθεση! (Μπορείτε απλά να κάνετε ένα πανό για μένα που να γράφει "Γιώτα είσαι υπέροχη και σ' αγαπάμε!".. εντάξει, να μη σας περιορίσω. Μπορείτε να γράψετε ό,τι θέλετε :D ) 

Υ.Γ.2 Μαρία κουφάλα γύρνα από το Ρέθυμνο! Που καθόμαστε εμείς εδώ και ξεροσταλιάζουμε! Αν βγεις, πιες ένα ποτηράκι στην υγειά μου!

Υ.Γ.3 Έφη, σου αφιερώνω το τραγούδι "για τον ίδιο άνθρωπο μιλάμε" 

---> http://www.youtube.com/watch?v=s90DGtSjvNQ

          Μη μου συγκινηθείς!