«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Άλλη φάση!


Ξύπνησα σήμερα το πρωί και σκέφτηκα ότι ήθελα να κάνω αλλαγές στο blog. Μάλιστα ήθελα απελπισμένα να γράψω! Σήμερα το πρωί το είχα ανάγκη αν και το σκεφτόμουν κάποιες μέρες.. Κατά τις δύο επέστρεψα σπίτι, έφαγα γεμιστά (*.*) και κάθισα στον υπολογιστή (ναι, μπροστά απ' αυτή την οθόνη που δεν προσφέρει και πολλά!)! Αφού πήρα τη θέση μου, συνειδητοποίησα πως δε μπορώ να γράψω. Δεν το είχα τελικά τόση ανάγκη!
Κι όμως τώρα γράφω, αλλά δεν ξέρω για ποιο θέμα. Το πρωί τα είχα όλα στο μυαλό μου κατανεμημένα. Ένα δύο τρία. Τώρα δεν έχω απολύτως τίποτα στο μυαλό μου.
Αυτές τις μέρες είμαι σε μία φάση πλήρης σύγχυσης. Σε λιγότερο από μία βδομάδα μπαίνω στην Τρίτη Λυκείου κυριολεκτικά. Τα ψέματα τέλειωσαν. Οι Πανελλήνιες πλησιάζουν όσο κι αν δε θέλω να το σκέφτομαι. Εννιά μήνες περνούν στο άψε-σβήσε! Και αγχώνομαι! Αγχώνομαι γιατί δεν έχω στόχο. Ή μάλλον έχω, αλλά μελλοντικός. Δεν αρμόζει στα άμεσα σχέδια  μου. Ζηλεύω αυτούς που λένε "Θέλω να περάσω Ψυχολογία,Φιλολογία" ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Αντίθετα εγώ όταν με ρωτάνε λέω πως ανάλογα με τα μόρια που θα βγάλω, θα δηλώσω σχολές. Τα μόρια; Βαθμοί, βαθμοί, βαθμοί... Τι εκπαιδευτικό σύστημα είναι αυτό αλήθεια; Μία βαθμοθηρία. Στείρα αποστήθιση άχρηστων γνώσεων. Καταλαβαίνω πως κάποια πράγματα χρειάζονται. Αλλά γιατί εγώ να μάθω λεπτομέρειες για το συντακτικό των Λατινικών όταν δε θέλω να γίνω φιλόλογος;
Τέλος πάντων...

Αφού έγραψα Αρχαία, πήγα να αγοράσω μία φόρμα. Ίδια με μία άλλη που έχω σε μαύρη, αλλά ωραία όπως και να το κάνεις. Αφού μου περίσσευαν χρήματα σκέφτηκα να αγοράσω ΚΑΙ πορτοφόλι γιατί αυτό που είχα είχε γίνει χάλια πια. Είδα ένα λουλουδάτο, αρκετά όμορφο θα έλεγα, αλλά η ποιότητα του άθλια.. με το πρώτο άγγιγμα θα χαλούσε. Πήρα τελικά ένα μαύρο, αλλά όχι ένα απλό μαύρο. Είναι σαν κροκοδιλέ. Έχει ωραία υφή. Το ίδιο υπήρχε σε ένα άθλιο κόκκινο και ένα πολύ έντονο βεραμάν. Γυρνάω λοιπόν σπίτι και το δείχνω στη μαμά μου. Αρχίζει να γκρινιάζει ότι είναι γεροντίστικο το μαύρο και να πάω να το αλλάξω να πάρω κάτι πιο έντονο. Αυτό που δεν της αρέσει καθόλου το μαύρο χρώμα, το έχω υποστεί άπειρες φορές. Αλλά εγώ δεν το αλλάζω! Μ' αρέσει βρε αδερφέ!

Αφού αναφέρθηκα στη μαμά μου, ας αναλύσω κι αυτό το φαινόμενο. Ακούει Μποφίλιου. Αυτή που ακούει Βοσκόπουλο και πέφτει στα πατώματα. Αυτή την οποία με το ζόρι την έπεισα να έρθει μαζί μου στη συναυλία της -γιατί ήταν μακριά και δε μπορούσα να πάω μόνη-. Διάβαζα προχτές και ακούω μια στιγμή τη νεράιδα (στη Νατάσσα αναφέρομαι). Πάω στο σαλόνι και βλέπω τη μαμά μου να σιδερώνει και να ακούει στο YOUTUBE(!) Μποφίλιου. Είχε βάλει να ακούσει το "συνέχεια στα όρια" από το κινητό. Η μαμά μου που δεν ήξερε να βγάλει φωτογραφία με το απλό κινητό, τώρα έχει το αφής και σερφάρει στο ίντερνετ. Έτσι όπως το πάμε, σε λίγο θα αρχίσω να πλέκω.

Επίσης, εμείς οι γυναίκες έχουμε θέματα. Πολλά θέματα! Αυτό είναι ευρέως γνωστό. Θέλουμε να είμαστε ανεξάρτητες, αλλά χρειαζόμαστε την προστασία του άντρα -ιδιαίτερα όταν πρόκειται για κατσαρίδα..χδ-. Θέλουμε τον άλλο αλήτη και σκληρό, μα όταν τον συναντάμε λέμε "δεν είναι καθόλου ρομαντικός!". Όταν συναντάμε αυτόν τον κύριο Ρομαντικό όμως λέμε "μα μωρέ, πολύ γλυκανάλατος είναι, δε μ' αρέσει." Δηλαδή καμία ελπίδα, έτσι;
Κι από 'μένα δεν περίμενα τέτοια κατάντια. Πριν λίγους μήνες ένα χαμογελαστό "καλημέρα" με είχε κάνει να πέσω στα πατώματα. Ξέρετε, τα γνωστά. Η καρδιά που πάει από 'δω μέχρι απέναντι σε κάθε κοίταγμα, η ρίγη στο σώμα με κάθε μικρό άγγιγμα και τα λοιπά. Εκεί που ξεκολλάς και λες επιτέλους "τι μαλάκας Θεέ μου. Δίκιο είχαν αυτοί που μου το 'λεγαν.", να σου το μπουρλότο μέσα σου. Δύο απλές προτάσεις αρκούν για να ξαναφουντώσει αυτό που θεωρητικά είχε εξατμιστεί. Και ξέρεις ότι καμία σημασία δεν έχουν πια αυτές οι προτάσεις, απλά αρχίζεις πάλι να νιώθεις. Απλά! Έτσι απλά! Και τώρα ξέρεις βέβαια πόσο μαλάκας είναι, μα αν είναι ωραίος μαλάκας; Τι σκατά μου συμβαίνει;
Αυτό το καταραμένο αγγελάκι πρέπει να μάθει να στοχεύει δύο άτομα. Όχι μισές δουλειές. Αν χτυπάει με το βέλος και τους δύο, ας δίνει ταυτόχρονα και λίγο θάρρος πριν είναι πολύ αργά. Γιατί φαίνεται πως είναι.

Αυτά λοιπόν. Αρχίζει σε τέσσερις μέρες επίσημα το σχολείο. Τρίτη Λυκείου... Ουφ! Μία χρονιά ακόμη. Μία χρονιά, μία χρονιά, μία χρονιά.
Δεν υπόσχομαι για τη συχνότητα των αναρτήσεων μου από 'δω και πέρα -λόγω φόρτου εργασίας..:Ρ-
γι' αυτό ας ευχηθώ.... Καλή σχολική χρονιά! Καλή μας επιτυχία!



(Έβαλα και το πορτοφόλι μέσα, έτσι, γιατί μ' αρέσει!χδ)

Καλό βράδυ..
Giwta Ar..:**












6 σχόλια:

  1. καλη δυναμη!!
    Α και με 'γεια!! :ρ
    ετσι ειναι..τη μια τους βριζεις και την αλλη λιωνεις...οπως και να το παρεις πεταμενα λεφτα ειναι!
    οσο για τη μαμα,τι νομιζεις?εξελισσονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ για όλα!
      Μα είδες; Δεν μπορούμε κι εμείς να κατασταλάξουμε!
      Για τη μαμά άσ' το! Πλέον ενημερώνομαι απ΄ αυτή για τα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας..χδ

      Διαγραφή
  2. Γεια σου Γιώτα μου!! Αχ σε λίγες μέρες αρχίζουν τα δύσκολα αλλά εγώ πιστεύω θα τα πάμε πολύ καλά. . Καλή δύναμη και κουράγιο, μια χρονιά όπως λες και συ έμεινε, ας την απολαύσουμε και οι κόποι μας θα ανταμειφθούν! Με γεια το πορτοφολάκι! Χαχα γενικά οι μαμάδες μας σήμερα αρχίζουν να εξελίσσονται περισσότερο από μας! Η δικιά μου εχτές μου έδειξε πως να ανεβάζω βίντεο στο φατσοβιβλίο!!! Καλή συνέχεια σου εύχομαι και καλή σχολική χρονιά! Πολλά φιλούθκια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασιλική μου τι κάνεις; Είδα το άρθρο σου για το Λονδίνο, αλλά δεν κατάφερα ακόμη να σχολιάσω! Θα περάσω το συντομότερο δυνατόν!
      Ναι, κι εγώ πιστεύω πως θα τα πάμε μια χαρά!
      Σ' ευχαριστώ για το πορτοφόλι:)
      Χαχαχα σου έμαθε να ανεβάζεις βίντεο; Καλά λέω ότι σε λίγο θ' αρχίσουμε να πλέκουμε!..
      Καλή σχολική χρονιά!
      Φιλιά πολλά:**

      Διαγραφή
  3. Tι να πρωτοσχολιάσω! Κατ' αρχάς μην αγχώνεσαι για τις πανελλήνιες, όλα θα πάνε καλά! Και σκέψου τι θα ήθελες να κάνεις στη ζωή σου, μην το αφήνεις στην τύχη του.. Είναι καλό να έχεις έναν στόχο και να προσπαθείς γι' αυτόν! Σιγά-σιγά θα σου έρθει... Δηλαδή κάνε ερωτήσεις στον εαυτό σου: θα σου άρεσε να δουλεύεις με παιδιά; θα σου άρεσε να δουλεύεις με μεγαλύτερους ανθρώπους; Θες να δουλεύεις με συνεργάτες ή να είσαι αυτόνομη και ανεξάρτητη στη δουλειά σου; Θες μια δουλειά γραφείου ή κάτι πιο δημιουργικό; Κάπως έτσι θα σου έρθει η απάντηση :)
    Με γειααα για τη φόρμα και το πορτοφόλι!!!! Κι εμένα μου αρέσει πολύ το μαύρο χρώμα και η μαμά μου γκρινιάζει για τον ίδιο λόγο... Αλλά εντάξει, η αλήθεια είναι πως σχεδόν όλα μου τα πράγματα είναι φούξια και ροζ.. και τα μαύρα υπάρχουν μόνο για να μην κυκλοφορώ σαν την Μπάρμπι στους δρόμους :p
    (πολύ ωραίο το πορτοφόλι πάντως! μπράβο, καλή επιλογή!)
    Λοιπόν, τι λέγαμε; Α, ναι.. για τους άντρες.. (το θέμα των μαμάδων το αφήνω γιατί όπως και να το κάνεις, όλες ίδιες είναι :p ) .. Λοιπόν.. κι εγώ βρε παιδί μου προτιμώ τους πιο σκληρούς. Τους πολύ ρομαντικούς δεν τους μπορώ γιατί βγαίνεις ραντεβού και περιμένεις να σε φιλήσουν και "Α, περίμενα μία τουλίπα να ανθίσει όλο το βράδυ" και ααα, θα ξεράσουμε καμιά ώρα... Πάντως από έναν σκληρό τύπο, ξέρεις ότι μπορούν να βγουν και πολύ τρυφερά αισθήματα και αυτό είναι θεάρεστο! Υπάρχουν, υπάρχουν αυτοί οι άντρες! (έχω κι έναν κολλητό, αν ενδιαφέρεσαι, αλλά θα σου τον κρατήσω για του χρόνου, όχι τώρα, έχεις διάβασμα)
    Χαχαχαχαχα!
    Φιλάκια πολλά! Καλό σαββατοκύριακο! Και μη μου αγχώνεσαι! Όλα γίνονται και όλα θα πάνε καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εεεμ...φαντάζομαι πως μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχω κατασταλάξει και θα ξέρω με τι θέλω να ασχοληθώ τελικά.. Θα δείξει...
      Ευχαριστώ πολύ για την έγκριση!^^ Μα είδες κάτι κολλήματα που τρώνε αυτές οι μανάδες;;; Α πα πα πα πα...
      Καλά, το θέμα των αντρών είναι το πιο αστείο απ' όλα! Και το πιο κωμικοτραγικό είναι ένας φαινομενικά σκληρός άντρας να προσπαθεί να το παίξει ρομαντικός..Ε εκεί πέφτει ΤΟ γέλιο!! Αλλά η προσπάθεια μετράει..Ίσως αυτή η κατάσταση να είναι και γλυκιά..
      Όσο για τον κολλητό...κράτα μου τον για του χρόνου!:Ρ Τώρα πρέπει να συγκεντρωθώ! Θα έρθω παιδί μου να σε συναντήσω..Από του χρόνου αλλάζουν τα πράγματα..θα αποταμιεύω και θα αρχίσω τα ταξίδια!:Ρ
      Φιλιά πολλά! Καλό σαββατοκύριακο και σε 'σένα!:*

      Διαγραφή