Και το ρήμα δεν μπαίνει ούτε σε εισαγωγικά ούτε σε τίποτα
άλλο.
Γιατί όταν ο απόλυτα ερωτευμένος δεν αποφασίσει να κάνει
κακό στον εαυτό του -δυστυχώς έχουμε και αυτές τις περιπτώσεις- βασανίζεται.
Ναι, ναι, μιλάω και για εσένα (εξάλλου ποιος δεν έχει
περάσει από μία τέτοια φάση ή ποιος δε θα περάσει). Βασανίζεσαι σε καθημερινή
βάση, χωρίς έλεος, από τη στιγμή που θα ξυπνήσεις μέχρι την ώρα που θα κοιμηθείς.
Ακόμα και στον ύπνο σου, αυτό το αίσθημα δε φεύγει.
Και εκεί, ξέρεις, μπαίνουν τα γιατί.
Το ερώτημα «Γιατί σε ‘μένα» επίτρεψε μου να πω πως δεν
αντικατοπτρίζει αυτό ακριβώς που θέλεις να εκφράσεις εσύ σαν ερωτευμένος.
Αντιθέτως, το ερώτημα «Γιατί μόνο εμένα και όχι και εκείνον;» ίσως βρίσκει
περισσότερες αλήθειες στην πραγματικότητα.
Μα όντως, δε σου έχει τύχει να ερωτευτείς κάποιον και
εκείνος να μη σου ανταποδώσει αυτό το συναίσθημα; Δεν το νιώθει βρε παιδί μου,
δε θα το κάνει με το ζόρι. Φυσικά υπάρχουν και οι περιπτώσεις που δύο άνθρωποι
είναι παράλληλα ερωτευμένοι και ταυτόχρονα αγαπιούνται και ζουν μαζί ή στο
τέλος χωρίζουν. Αλλά πίστεψέ με, δε σου μιλώ για τις περιπτώσεις του αμοιβαίου,
αλλιώς δε θα χρησιμοποιούσα στον τίτλο το ρήμα «σκοτώνει».
Και θα επιστρέψω στο ερώτημα, λίγο πιο αφαιρετικά… «Γιατί
μόνο εμένα;».
Δεν έχω να σου δώσω κάποια απάντηση… Κάπου εδώ κατσουφιάζεις
ε; Κοίτα, ούτε σε ‘μένα είχε δώσει κανείς απάντηση όταν ήμουν ερωτευμένη και
βασανιζόμουν. Τώρα που γράφω όλα αυτά, είμαι… νηφάλια από το συγκεκριμένο
συναίσθημα γι’ αυτό και προσπαθώ να σκεφτώ και να θυμηθώ πιο καθαρά καταστάσεις
κτλ.
Όχι, δε θυμάμαι να μου έχει δώσει ποτέ κανείς μια σίγουρη
απάντηση στο «Γιατί μόνο εμένα;». Μόνο εικασίες, κάτι που δε θα κάνω εγώ απόψε.
Ξέρεις… θυμάσαι τι γράφω ψηλά – ψηλά στην «Εδέμ» μου;
«Στον έρωτα, όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή,
σωστές χαρακτηρολογικές δομές, την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον,
διαφορετικά είσαι βλάκας.», είναι λόγια της Μαλβίνας Κάραλη… λόγια τα οποία με
βάζουν τώρα σε πιο σοβαρές σκέψεις απ’ ότι πριν.
Ίσως επειδή δεν με πνίγουν συναισθήματα τη δεδομένη περίοδο,
ΑΛΛΑ… πάντα να τη χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλο; Εσύ εντάξει,
ερωτευμένος θα είσαι, όμως ανεξαρτήτως φάσης και κατάστασης, αυτό είναι κάτι
που πρέπει να γίνεται; Από την άλλη, ποιες είναι οι περιπτώσεις που στον έρωτα
είναι οκ να χάνεις την αξιοπρέπεια σου;
Όσο το σκέφτομαι… ναι, όταν στον έρωτα υπάρχει ένα σταθερό
έδαφος, έδαφος που σου προσφέρει ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου, τότε κάν’ το,
δώσε πόνο.
Όταν το έδαφος όμως δεν είναι σταθερό;
Εδώ έχει μπει η λογική Γιώτα τώρα, με συγχωρείς, αλλά η
Γιώτα όπως είναι σήμερα, έχει αποφασίσει να προσέχει τον εαυτό της και τα
συναισθήματα της, να μην τα τσαλαπατά και να μην δοκιμάζει τις αντοχές της. Κι
ας ξέρει πως ο έρωτας που μπορεί να της χτυπήσει την πόρτα κάποια στιγμή,
πιθανότατα να βασανίσει ξανά και την ίδια και όλα αυτά τα παραπάνω να μοιάζουν
απλά με θεωρίες που δύσκολα εφαρμόζονται.
Ξέρω… είναι λίγο μπερδεμένες οι σκέψεις μου. Και εσύ που
είσαι τώρα ερωτευμένος, δυσκολεύεσαι ακόμα περισσότερο να με καταλάβεις διότι
όταν είσαι μέσα σε μία κατάσταση, δεν μπορείς εύκολα να βγεις απ’ έξω και να
πάρεις αποφάσεις. Το γνωρίζω. Κι εγώ ήμουν σε καταστάσεις από τις οποίες
δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να φύγω, την ώρα που όσοι ήταν έξω απ’ αυτήν μου έλεγαν «Μα
τι κάνεις;».
Πάντως νομίζω, από τη μέχρι τώρα εμπειρία που έχω στον έρωτα,
ότι οφείλεις πρώτα να βρεις τον εαυτό σου ώστε να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις
καλύτερα σε τέτοιες καταστάσεις. Να δουλέψεις μαζί του και να μάθεις να τον
σέβεσαι. Μόνο τότε θα σε σεβαστούν και οι άλλοι.
Ο έρωτας… ερωτήματα θα σου αφήνει, όμως ξέρεις τουλάχιστον
τι; Να το έχεις απολαύσει!
Υ.Γ. Να τολμάς… Να λες «Γιατί το έκανα αυτό;» και όχι «Γιατί
δεν το έκανα;». Στο κάτω – κάτω τι θα λες σε λίγα χρόνια με τις φίλες σου; Ότι είχες
μπροστά σου αυτόν που γούσταρες και δεν έβγαλες ποτέ μιλιά;
Και να σου πω κάτι άλλο;
Πέσε στα πατώματα, δεν πειράζει. Απλά φρόντισε να ξανασηκωθείς και μάλιστα με
αυτοπεποίθηση!
Καλό βράδυ..
Giwta Ar..:*