Άνθρωποι.
Περίπλοκα όντα.
Περίπλοκα γινόμαστε ή γεννιόμαστε.
Κλεινόμαστε και χανόμαστε.
Ανθίζουμε και λάμπουμε.
Και πάλι πίσω.
Βουλιάζουμε στα συναισθήματα.
Αυτά που εκφράζουμε.
Και αυτά που δεν καταλαβαίνουμε.
Βγάζουμε νύχια σε όποιον μας πλησιάζει.
Αρνούμαστε να μας αγγίξουν.
Να μας χαϊδέψουν.
Να μας αγκαλιάσουν.
Και ξάφνου εμφανίζεται η ανάγκη.
Να βγούμε απ’ την ακινησία.
Να λυγίσουμε.
Να αφεθούμε στον εαυτό μας.
Να αφεθούμε στους άλλους.
Να κλείσουμε τα μάτια μας.
Να χαθούμε σε μια αγκαλιά.
Οι παλμοί να επανέλθουν.
Το δάκρυ να κυλήσει.
Λύτρωση.
