«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Όνειρα...

   Από μικρή άκουγα " κοπέλα μου όσο ζεις κάνε όνειρα!"..
Αυτή τη συμβουλή την εφάρμοσα!
Ξεκίνησα να κάνω όνειρα από το νήπιο!..
   Έφτασα στην εφηβική ηλικία και σταμάτησα! Είδα τον κόσμο με άλλα μάτια!
Προσγειώθηκα απότομα!...Κατάλαβα ότι με τα όνειρα μου θα απογοητεύομαι συνέχεια!
   Ξαφνικά πριν λίγο καιρό άρχισα ξανά να κάνω όνειρα!! Έκανα συνεχώς...ήμουν ευτυχισμένη!!!
Θυμάμαι την ξαδέρφη μου να μου λέει " κάνε όνειρα μικρή μου! Κλείσε τα μάτια σου για πέντε μόνο λεπτά και ονειρέψου! Πολλές φορές τα όνειρα βγαίνουν αληθινά!"
Όντως βγαίνουν!! Είναι γεγονός! Πραγματοποιούνται!!!
Απλά μετά από λίγο καιρό μπορεί να σου φύγουν μέσα απ' τα χέρια...
Και να μην ξέρεις τι να κάνεις! Να απελπίζεσαι! Να λες πως είναι όλα περαστικά!
   Όνειρα είναι! Οι ονειροπαγίδες σε παίρνουν μαζί τους και σε ταξιδεύουν σε διάφορα μέρη με διάφορους ανθρώπους!!!
Σου προσφέρουν απλόχερα ποικίλα, πρωτόγνωρα συναισθήματα...Κι εσύ παρέα μ' αυτά χορεύεις, στροβιλίζεσαι ανάλογα με τις διαθέσεις σου!
Χάνεσαι και είναι σαν οι σειρήνες να έρχονται και να σε αποπλανούν... Δεν το θέλεις...
Χάνεις το μυαλό σου! Και πάλι απ' την αρχή...
Όνειρα, όνειρα πολλά...Ας μείνουν στο μυαλό μου να με κάνουν να ξεχνώ για λίγο τις αναμνήσεις που πονάνε...






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου