Με τα μάτια κλειστά...

Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι...
Κλείνω τα μάτια και αναρωτιέμαι...
Τι έγινε και άλλαξαν όλα έτσι ξαφνικά;
Έκανα κάτι;
Φταίω κάπου εγώ;
Έχω απορίες οι οποίες φαίνεται πως θα μείνουν άλυτες...
Οι απορίες μου ξεκινούν με τη λέξη "γιατί"...
Γιατί έγινε η κατάσταση έτσι;
Γιατί αντιμετώπισα τέτοια συμπεριφορά;
Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι...
Τα βράδια είναι ό,τι χειρότερο...
Εκείνες τις ώρες σου έρχονται όλα στο μυαλό...
Είναι οι ώρες που η μελαγχολία επικρατεί και τα δάκρυα πέφτουν βαριά πάνω στα μάγουλά σου...
Και αναρωτιέσαι ξανά...Γιατί;
Είναι άδικο διάφορα πράγματα να τελειώνουν απότομα και ο λόγος να μη σε καλύβει!!
Να θέλεις να εκραγείς και ο τόπος να μη σ΄αφήνει...
Αλλά οι μέρες οι φωτεινές είναι οι καλύτερες...
Ως δια μαγείας εξαφανίζεται η στεναχώρια και χαμογελάς κάτω απ' τον ήλιο που λάμπει!!! :D
Όλα φαίνονται αισιόδοξα...
Τη νύχτα όμως βυθίζεσαι πάλι...:/
Και ξανά απ' την αρχή!!!!
Μέχρι που σκέφτεσαι ότι θα περάσει κ αυτό...Πόσο να κρατήσει πια;;;

Καλό σας βράδυ!:*

Giwta Ar...