«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Πιάσε με και φύγαμε...

Περίμενε!
Που πας;
Μ' αφήνεις;
Πες κάτι! Εξήγησε μου!
Σου έκανα κάτι;
Μίλα μου!
Σου έκανα κάτι εγώ;
Πιάσε το χέρι μου και έλα να ταξιδέψουμε μέχρι το άγνωστο!
Μαζί!
Μη με παρατάς!
Μη μ' αφήνεις μόνη!
Είναι τόσο έρημα σ' αυτό τον κόσμο!
Πάμε μακριά!
Σ' αυτό το μέρος που οι μόνοι κάτοικοι θα είμαστε εμείς οι δύο!
Θα είναι σβησμένο από το χάρτη!
Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου το!
Θα είναι όμορφο σαν τα γκρι μάτια σου!
Μεγάλο σαν την καρδιά σου!
Θα χωράει μόνο εμάς! Κανέναν άλλο!
Θα έχουμε τους δικούς μας νόμους και κανόνας!
Δε θα επιτρέπουμε σε κανέναν να μπει στον δικός μας κόσμο!
Το μόνο που θέλω είναι να πιάσεις το χέρι μου!
Πιάσ' το και τριγύρισε με στα πιο απόμερα μέρη της γης!
Να είμαστε μαζί!
Μονάχα αυτό θέλω!
Μη μ' εγκαταλείψεις και δε θα σε εγκαταλείψω ούτε κι εγώ!
Μαζί!
Μέχρι το ατέρμονο αύριο!
Μαζί!






                                      Καλό σας βράδυ!
                                             Giwta Ar... :**











2 σχόλια: