«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Liebster και τα λοιπά άσχετα!






Καλησπέραααα....
Είχα γράψει στην προηγούμενη ανάρτησή μου πως αυτά τα αριστουργήματα που διαβάζετε όσοι μου κάνετε την τιμή, θα αραιώσουν λόγω διαβάσματος. Όμως παρέλαβα ένα βραβείο!!! Οκ, θα πω την αλήθεια. Το βραβείο είχε ως αποδέκτες όσους διάβαζαν το συγκεκριμένο άρθρο της Pink Angel  (πως στο καλό μπαίνουν αυτοί οι σύνδεσμοι;;;;;;) Τέλος πάντων, αυτή είναι το ροζ αγγελούδι του κόσμου των blogs παρέα με τον Αλέξανδρο φυσικά:  http://pink-angel-911.blogspot.gr/ 
Μ' άρεσε που λέτε το βραβείο -δεν είχα πάρει και ποτέ (έχει ενδιαφέρον)- και να 'μαι πάλι εδώ!
Το βραβείο λέγεται Liebster (ωραία ονομασία, γερμανική!*.*) ...

Ας ξεκινήσω λοιπόν...
Οι κανονισμοί είναι οι εξής:
1) Πρέπει να αναφέρεις και να ευχαριστήσεις αυτόν που σου χάρισε το βραβείο!
       Ευχαριστώ Pink Angel! :P
2) Πρέπει να απαντήσεις στις ερωτήσεις που θα σου δοθούν!
3) Πρέπει να βραβεύσεις άλλα blogs!
4) Πρέπει να ακολουθήσεις τα blogs που βράβευσες!

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

1. Το αγαπημένο σου φαγητό:  Το παστίτσιο της μαμάς! Βασικά όποιο φαγητό έχει μακαρόνια.. Αλλά σαν το παστίτσιο της μαμάς μου δεν υπάρχει! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

2. Δε μου αρέσει στους ανθρώπους:  Να βγάζουν εύκολα συμπεράσματα. Επίσης δε μ' αρέσει η συνεχής γκρίνια για πράγματα που δεν έχουν και θα ήθελαν να έχουν. ΚΑΙ... διπροσωπία!

3. Μου αρέσει οι άνθρωποι με τους οποίους κάνω παρέα:  Να μπορούν να με κάνουν να νιώθω καλά όταν είμαι χάλια και να μπορούν να διαχωρίσουν πότε είναι ώρα για πλάκα και πότε πρέπει να σοβαρεύονται!

4. Με ηρεμεί:  Ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο, ο χειμώνας και η βροχή παρέα με ένα ζεστό ρόφημα σοκολάτας.

5. Αγαπώ:  Αγαπώ τους γονείς μου, την αδερφή μου, το γαμπρό μου, την (ψυχοαδερφή μου) Ρένα, την Ελένη, το κουνέλι μου τον Πιτσίκο που του κάνω τη ζωή δύσκολη, μία καθηγήτρια μου από το σχολείο που μπορεί να μην το έχει καταλάβει, αλλά και μόνο με την παρουσία της μου δίνει δύναμη. ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑ! Αγαπώ τη Χαρουλίτα και την Ελένη τη σγουρομάλλα, το άρωμα τριαντάφυλλου, τα γλυκά, τα λογοτεχνικά βιβλία, τις αισθηματικές ταινίες, τη Νατάσσα Μποφίλιου.... (σταματάω, το παράκανα!)

6. Με νευριάζει:  Η ακαταστασία (κι ας μην κάνω κάτι για να την αποφύγω..χδ) καθώς και η βαρεμάρα που με διακατέχει κάθε φορά που ανοίγω το βιβλίο της Ιστορίας! Υπό κανονικές συνθήκες βέβαια με νευριάζουν τα πάντα!

7. Δεν αποχωρίζομαι ποτέ (αντικείμενο):  Το friendship bracelet που μου χάρισε η Χαρά -αν δεν το φοράω, κάπου στην τσάντα μου ή στο πορτοφόλι μου θα κόβει βόλτες-  και το πανέμορφο μπλε βραχιολάκι που μου έκανε πρόσφατα δώρο η Εμμανουέλα από την Ιταλία.

8. Όταν ήμουν μικρή χάζευα συστηματικά αφίσες:  Αν θεωρήσουμε ότι τώρα είμαι μεγάλη (ΕΙΜΑΙ! Ενηλικιώνομαι σε λίγο..) έχω να δηλώσω πως ποτέ δεν κόλλησα στους τοίχους του δωματίου μου αφίσες. Βέβαια τώρα που (και καλά) μεγάλωσα έχω στο δωμάτιο μου μία αφίσα του Χαρούλη και της ΝΑΤΑΣΣΑΣ(!!!!!!) τις οποίες ξεκρέμασα από κάτι στύλους το καλοκαίρι (έχω πειστήρια, θα τα δείξω παρακάτω).. Αυτές τις αφίσες δεν τις έχω κολλήσει στον τοίχο γιατί είναι μεγάλες και από χαρτόνι.. Αλλά έκανα τη μαγκιά πάλι! Πήγα και ξεκόλλησα μία πιο μικρή αφίσα της Μποφίλιου, που είναι από απλό χαρτί, και την κόλλησα...:D


Δεν ξέρω ποιους να βραβεύσω. Δεν έχω και μεγάλη γκάμα επιλογών. Οπότε... όσοι πιστοί προσέλθετε!!!










Και μετά το βραβειάκι, πάω σε πιο καθημερινά θέματα!
Ανοίξανε! Ναι, ανοίξανε τα σχολεία και είναι σε ετοιμότητα για απεργίες! Καλά εμένα το ίδιο μου κάνει! Η φετινή χρονιά νομίζω και ελπίζω πως θα είναι η καλύτερη απ' όλες τις προηγούμενες!
Εκτός από το γεγονός ότι είμαι στην ίδια τάξη με την κολλητή μου (halleluja halleluja), είμαι μαζί με τα καμάρια του τεχνολογικού. Αυτούς που είχα στην πρώτη Λυκείου. Αυτό σημαίνει πως ανά τακτά διαστήματα θα γελάω!
Βέβαια αυτό το πρωινό ξύπνημα ποτέ δε θα το συνηθίσω! Όσο κι αν προσπαθώ να χαμογελάω επειδή ξύπνησα ζωντανή!
Και σήμερα συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόσο μπάζο είμαι! Είχα πει στον καθηγητή που μου κάνει Ιστορία στο φροντιστήριο να μου φτιάξει ένα επιπλέον διαγώνισμα σε συγκεκριμένα μαθήματα για να πάω να το γράψω. Σήμερα ήταν η "μοιραία" μέρα. Πήγα κατά τις 5 και λέω "οκ, θα προλάβω".. Ωστόσο 7-9 είχα Μαθηματικά. Δηλαδή έπρεπε το πολύ 6.30 να έχω τελειώσει με την Ιστορία, να πάρω το λεωφορείο από το κέντρο και να πάω σπίτι μου. Τελειώνω 6.20 και με την ψυχή στο στόμα τρέχω στη στάση. Ευτυχώς το λεωφορείο ήρθε σχετικά γρήγορα. Παρά είκοσι είμαι σπίτι. Σουλουπώνω λίγο το δωμάτιο, φέρνω και μια καρέκλα για τον καθηγητή και μπαίνω να κάνω τσακ μπαμ ένα ντους. Από το ζόρι μου και από την πολλή ζέστη ένιωθα να βρωμάω ολόκληρη. Παρά δέκα βγαίνω απ' το μπάνιο, φοράω την υπέροχη κοραλί ολόσωμη φόρμα μου και φροντίζω να βάλω λίγο concealer μέχρι να έρθει ο καθηγητής. Είχα κανονίσει να βγω τρομάρα μου και τι ώρα; 9.15.. Ένα τέταρτο μετά το μάθημα. Αφού με πετυχαίνει ο καθηγητής την ώρα που έβαζα μάσκαρα, μου πετάει "θα βγούμε βλέπω..". Δεν έχω θέμα. Είναι μικρός σε ηλικία και μπορούμε να συζητάμε με τις ώρες. Ώσπου ένας από τους δύο αποφασίζει να επαναφέρει την τάξη. Μη νομίζετε! Κάνουμε κανονικά μάθημα, αλλά λίγη ξεκούραση χρειάζεται, δε χρειάζεται; Παρεπιπτόντως να αναφέρω.. ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΩΝ. Αυτό..
Αφού τελειώνω το μάθημα ετοιμάζω την τσάντα μου και βάζω τη μαμά μου να με πάει στο κέντρο. Έφτασα με πέντε λεπτά καθυστέρηση! ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΩ!!!! Η μαμά μου είχε τη φαεινή ιδέα να σταματήσει για βενζίνη. Και τέλος πάντων, βγήκα με μία φίλη μου, την Εύα, που είχα να τη δω απ' την Τσικνοπέμπτη ~ όταν είχα ντυθεί (ο Θεός να με κάνει) μαύρος κύκνος και αυτή... κάτι σε ψηλομύτα κυρία Βορίων Προαστίων με τα μαργαριτάρια και ένα τσιγάρο στο χέρι ~ . Στο δρόμο συναντήσαμε και μιλούσαμε για πολύ ώρα με... με δύο φίλους μου τέλος πάντων (δεν αναφέρω κάτι παραπάνω γιατί θα βγουν προς τα έξω ποικίλα συναισθήματα, για τον καθένα ξεχωριστά, και δεν κάνει.)
Ωστόσο το blog μου κάθε φορά που το βλέπω, μου θυμίζει ντομάτα.. Πραγματικά, τελευταία του έκανα πολλές αλλαγές, αλλά δεν μπορώ να κατασταλάξω σε χρώμα. Το μπλέ αν και αγαπημένο μου, νομίζω δεν του ταιριάζει.. Δεν ξέρω τι θα κάνω.. Θα το αφήσω έτσι ντοματένιο μέχρι νεωτέρας!
Ήθελα να γράψω κι άλλα, μα τα ξέχασα! Καλά, μιλάμε τώρα τελευταία στο blog μ' έχει πιάσει το φιλολογικό μου και μπορώ να γράφω ολόκληρα κατεβατά.. Θυμάμαι στις αρχές που το είχα ανοίξει,  με το ζόρι έγραφα πέντε γραμμές..:Ρ
Όσο μεγαλώνεις, μαθαίνεις!






Πριν κλείσω, νομίζω πως πρέπει να ακούσετε το παρακάτω τραγούδι. Είναι γνωστό, οι περισσότεροι ίσως το γνωρίζετε, όσοι όμως όχι ας επικεντρωθείτε στους τρυφερούς στίχους του τραγουδιού και στην όμορφη μουσική του... Αξίζει!





Καλό βράδυ..
Giwta Ar..:**













8 σχόλια:

  1. Ρε δεν μπορώ, γελάω με τις απαντήσεις σου! Ειδικά με την 6 !!! αχαχαχαχα!!!
    Βρε σκούρυνε τα γράμματα, ή σκούρυνε το φόντο από πίσω, κουράστηκα η μεγαλοκοπέλα να ανεβοκατεβάζω την οθόνη για να διακρίνω τα γράμματα :Ρ
    θα ξανάρθω αύριο για να διαβάσω τη συνέχεια!!! Γιατί δεν μπορώ, πονέΚανε τα ματάκια μου :D αχαχαχα!
    Φιλάκια πολλά! Και ένα όμορφο σαββατοκύριακο εύχομαι! αν και θα σου ξανάρθω κι αύριο για τα "λοιπά", σμουυυυυυυυτς :* :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα είχα κέφια όταν απαντούσα...
      Ευχαριστώ για την παρατήρησή σου! Έβλεπα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά φαίνεται πως η θεωρητική με έχει αποβλακώσει τελείως!
      Συγγνώμη για τα μάτια σου! Νομίζω πως τώρα είναι καλύτερα!!! :D
      Θα σε περιμένω αύριο!
      Φιλιά!!:)

      Διαγραφή
    2. Ξανάρθα! :D έτσι είμαι κι εγώ με τους μαθητές μου, πιάνουμε την πάρλα... Είναι να μην είσαι αγαπητό καθηγητής και να μην αγαπάς και τους μαθητές σου :p έχεις όρεξη να συζητάς μαζί τους! Είναι κι άλλα παιδιά όμως που δεν ανοίγονται με τίποτα! :S
      Από το διάβασμα μου φαίνεται τα βάζεις όλα στη σειρά για να τα προλάβεις όλα, και εντάξει αυτό καλό είναι! Δε χάνεις άσκοπο χρόνο...
      Καλά κάνεις, να πηγαίνεις καμιά βολτούλα να ξεσκάς, όσο ειδικά δεν έχετε ακόμα και πίεση στο σχολείο.. ;)
      Είμαι από το κινητό και δεν μπορώ να δω ολόκληρο το μπλογκ σου, όμως τα χρώματα μου φαίνονται καλά! Τα διαβάζω εύκολα! :D
      Φιλάκια πολλάααααα! Καλή εβδομάδα! :* :* :* :* :*

      Διαγραφή
    3. Καλώς ήρθες και πάλι!!!
      Χαχαχα μα ναι! Αν είσαι αγαπητός καθηγητής...χδ
      Καλά, αυτό που έκανα την Παρασκευή δε νομίζω πως λέγεται "τα βάζω όλα σε μία σειρά για να τα προλάβω όλα".. "δεν παίρνω ανάσα" λέγεται!:Ρ
      Όσον αφορά τις βόλτες... ε δε θα πεθάνουμε και για τις Πανελλήνιες!!!
      Στο blog θα κάνω αλλαγές.. δεν ξέρω τι αλλαγές, αλλά θα κάνω! Μου τη σπάνε αυτά τα χρώματα που έχω βάλει...-.-
      Σύντομα θα είναι διαφορετικό!!! :D
      Καλή εβδομάδα και σε σένα!!
      Φιλιά:**

      Διαγραφή
  2. Αστο ετσι το blog!Mαρεσει πιο πολυ απο παλια(απο οτι θυμαμαι δηλαδη ;ρ)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασικά επειδή μπαίνει ο χειμώνας, σκεφτόμουν να βάλω μία εικόνα και να το κάνω πιο χειμωνιάτικο.. θα δω, δε ξερω!

      Διαγραφή
  3. τι υπέροχοοο τραγούδι...πολύ γλυκό όντως...
    οι στίχοι φωτογραφίζουν ακριβώς την άπληστη φύση μας και πως κατανοούμε την σπουδαιότητα των πραγμάτων ή των ανθρώπων αφού τα χάσουμε...εεμ,έτσι είναι αυτά...και το κακό είναι πως συνειδητοποιούμε το κόστος της απουσίας τους όταν πλέον είναι πολύ αργα...

    κι'εγώ σ'αγαπώ και νιώθω το κόστος της απουσίας σου τώρα που έχω καιρό να σε δω..:**

    και μια και έκανες αναφορά σε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια,εεε θα το βάλω το λινκ χδ..
    http://www.youtube.com/watch?v=q4JqBrC-EAM


    φιλάκια και
    xoxo(για να μην παραπονιέσαι..)


    <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαρουλίτα μου <3:**
    Καλά, την ανάλυση που έκανες στο τραγούδι την αφήνω ασχολίαστη...χδ
    Είσαι Θεωρητική παιδάκι μου! Ηλίου φαεινότερον..

    Σ' αρέσει αυτό το τραγούδι; Δε λέω, ωραίο είναι αλλά δε φαντάζεσαι τι τράβηξα για να βρω πώς γράφεται..:Ρ

    xoxo gossip girl..

    ΑπάντησηΔιαγραφή