Ηράκλειο: One love, one life..!

Ηράκλειο...
Πριν τρεις μήνες δε θα πίστευα πως στο άμεσο μέλλον θα έλεγα πόσο μ' αρέσει η πόλη μου. Πάντα ήθελα να φύγω, να πάω μακριά. Δεν άντεχα το Ηράκλειο. Ήθελα να πάω σε μεγαλύτερη πόλη και αυτό μπορούσε να ξεκινήσει μόνο μέσω της φοιτητικής μου ζωής. Πίστευα πως δε θα ζούσα τίποτα το ιδιαίτερο με το να μείνω στην πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα.

Αφού ξεκίνησα τη σχολή, άρχισα να βγαίνω και σαν φοιτήτρια. Παράλληλα, άρχισα να εκτιμάω, ή μάλλον να αγαπάω, το Ηράκλειο. Και έχω φτάσει στο σημείο να λέω πως δε θέλω να φύγω από 'δώ. Δε θα το αντέξω να φύγω.

Γνώρισα καλύτερα το κέντρο, λάτρεψα το κέντρο. Κάθε δρόμος και μία διαφορετική μαγεία. Ανακάλυψα καινούρια μαγαζιά. Για κάποια μαγαζιά με παρακίνησαν φίλοι να τα επισκεφτώ διότι, αν και περνούσα απ' έξω, κάτι με κρατούσε και δεν έμπαινα. Αλλά μπήκα σ' αυτά τα μαγαζιά και δεν το μετάνιωσα στιγμή. Ελάτε λοιπόν να βολτάρουμε στην παραλιακή και στο κέντρο του Ηρακλείου..

Το φρούριο Κούλε, γνωστό και ως οδός μπάι-μπας. Χτίστηκε από τους Βενετούς. Σήμερα ο Κούλες είναι επισκέψιμος, ενώ χρησιμοποιείται και για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ανά περιόδους εκτελούνται εργασίες αναστήλωσης και το φρούριο μένει κλειστό για το κοινό.

Βρισκόμαστε ακόμη στην παραλιακή, στο λιμάνι μας με τα πολλά καραβάκια που φέρουν ονόματα που είναι πραγματικά ό,τι να'ναι!  

Καθώς ανεβαίνουμε από την παραλιακή, φτάνουμε στην οδό 25ης Αυγούστου, ενώ κατεβαίνοντας την 25ης Αυγούστου, καταλήγουμε στην παραλιακή και στον Κούλε.

Στα δεξιά βρίσκεται η Βικελέα, το νέο κτίριο της βιβλιοθήκης του Ηρακλείου. Τώρα δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένουν οι υπεύθυνοι για να τη λειτουργήσουν.. Να μετακομίσουν τα βιβλία μόνα τους από το παλιό κτίριο στο καινούριο;;;  

Σ' αυτή την οδό συναντάμε τα Hondos Center (υπέροχο ταξίδι ομορφιάς).........

..........., αλλά και τον πολυαγαπημένο ναό του  Αγίου Τίτου.

Ανεβαίνοντας, φτάνουμε στη Λότζια. Βρίσκεται επί της 25ης Αυγούστου και στη Λότζια στεγάζεται σήμερα το δημαρχείο του δήμου Ηρακλείου. Στη Λότζια συχνά γίνονται διάφορα παζάρια βιβλίου και χειροποίητων κοσμημάτων, ενώ κάθε Χριστούγεννα διοργανώνεται παζάρι με διάφορα αντικείμενα ή και παραδοσιακά φαγητά για φιλανθρωπικό σκοπό.

Πέντε βήματα ακόμα και φτάνουμε στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Πρόκειται για ένα Ενετικό κτίριο. Σήμερα στεγάζει τη Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης μας και είναι ανοιχτή στο κοινό καθημερινά σχεδόν όλη τη διάρκεια της μέρας. Πριν λίγες βδομάδες παρουσιάστηκε έκθεση με κύριο θέμα το έργο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, ενώ πρόσφατα έλαβε χώρα έκθεση με θέμα τον Μινωικό πολιτισμό.

Ακριβώς απέναντι από τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου βρίσκεται το, γνωστό τοις πάσι, συντριβάνι με τα Λιοντάρια ή αλλιώς η πλατεία με την Κρήνη Μοροζίνι. Το συντριβάνι έχει τέσσερα λιοντάρια από το στόμα των οποίων τρέχει νερό. Η πλατεία αυτή ονομάζεται πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου, ονομασία άγνωστη σ'εμάς καθώς την καλούμε "πλατεία λιονταριών" ή για συντομία "Λιοντάρια". Είναι ίσως το πιο ζωντανό σημείο του κέντρου καθώς αυτή η πλατεία είναι γεμάτη από καφετέριες, σουβλατζίδικα και σ' αυτή δίνουν ραντεβού οι παρέες για να ξεκινήσουν τη νυχτερινή τους διασκέδαση.

Και φτάσαμε στον αγαπημένο μου δρόμο με τα αγαπημένα μου μαγαζιά. Πρόκειται για την οδό Χάνδακος, ένας πεζόδρομος με αρκετά μαγαζιά, όχι μόνο καφετέριες, αλλά καταστήματα με ιδιαίτερα ρούχα ή και πίνακες ζωγραφικής. Μπορεί έτσι όπως βλέπετε τον πεζόδρομο από τις φωτογραφίες να μην "συγκινείστε", κι όμως έχει κάτι άγνωστο που εμένα προσωπικά  με τραβάει. Μπορώ να κάνω βόλτες ξανά και ξανά οποιαδήποτε ώρα της ημέρας (και της νύχτας) χωρίς να βαριέμαι κι ας μην έχει σε κάθε μέτρο και μαγαζί. Στην οδό Χάνδακος λοιπόν βρίσκεται το αγαπημένο μου μπαράκι. Και μου αρέσει τόσο πολύ γιατί πηγαίνω και θα ακούσω όλα τα τραγούδια που μ' αρέσουν.. Μποφίλιου, Σιδηρόπουλο, Ιωαννίδη, Παπακωνσταντίνου και πολλούς άλλους. Εκτός αυτού, και η διακόσμηση είναι υπέροχη με ιδιαίτερη αδυναμία στα "βρυσάκια".

(ας την κάνουμε και τη διαφήμιση..)

Στη Χάνδακος βρίσκεται όμως και η αγαπημένη μου καφετέρια, το "Μπισκότο". Ένας χώρος πολύ ζεστός με πολύ καλό και ευγενικό προσωπικό και χαλαρή -ξένη συνήθως- μουσική, από τζαζ μέχρι λίγο πιο ποπ και από τη δεκαετία του '20 μέχρι και το 2000.  

"ΑΠ' ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΩΣ ΤΗΣ ΦΩΤΟΥΛΑΣ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ".. αυτό συναντάς καθώς βγαίνεις απ' το Μπισκότο. Δεν ξέρω τι σημαίνει.. αν σημαίνει κάτι και το καταλαβαίνει κάποιος, ας το πει!

Τώρα διασχίζουμε άλλη μία αγαπημένη οδό, την οδό Μιλάτου, γεμάτη από καφετέριες και κλαμπάκια.

Και φτάσαμε στον πολιούχο του Ηρακλείου, τον Άγιο Μηνά. Πολύ, πολύ ωραία εκκλησία, αλλά Άγιος Τίτος δεν είναι..

Διασχίζοντας την κεντρική αγορά του Ηρακλείου........

.......... φτάνουμε στην πλατεία Κορνάρου (μη ζητήσετε λεπτομέρειες).

Καθώς ανεβαίνουμε την οδό Δαιδάλου, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μικρογραφία της Ερμού..............

................. καταλήγουμε στο ξενοδοχείο "Astoria" και στην πλατεία Ελευθερίας όπου όλη τη διάρκεια του χρόνου γίνονται πολλές εκδηλώσεις, ενώ τα Χριστούγεννα στολίζεται το δέντρο και στήνονται πολλά παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους.  

Και φτάσαμε στον προορισμό μας. Κάναμε μία μεγάλη βόλτα κατά κύριο λόγο στο κέντρο του Ηρακλείου, Γυρίσαμε ένα μεγάλο μέρος του. Υπάρχουν όμως ακόμη πολλά να δείτε. Ελπίζω να μην κουραστήκατε, αλλά να απολαύσατε τη βόλτα, έστω και μέσω φωτογραφιών.

 Το Ηράκλειο, λένε κάποιοι, πως δεν είναι η πιο ωραία πόλη της Κρήτης. Ίσως και να έχουν δίκιο αυτοί οι "κάποιοι". Μα πιστέψτε με, αν έχετε την καρδιά σας ανοιχτή, θα το αγαπήσετε, όπως το αγαπώ κι εγώ.. γιατί όπου αλλού και να πάμε, ψηφίζουμε ΗΡΑΚΛΕΙΑΡΑ!

Credits: στην Αναστασία που μου έδωσε κάποιες από τις φωτογραφίες που τράβηξε η                           ίδια.

              στην Κατερίνα που με βοήθησε να τραβήξω τις φωτογραφίες, δίνοντάς μου                             συχνά πολύ ωραίες ιδέες.

Καλό μήνα και καλές γιορτές!

Giwta Ar..:**