Βαλεντίνε, Βαλεντίνε είσαι εδώ;

Καθώς γύριζα σήμερα το μεσημέρι σπίτι μου με τα πόδια, είχα βάλει στο κινητό ραδιόφωνο για να περάσει αυτό το 20λεπτο μέχρι να φτάσω. Εκεί που άκουγα τα τραγούδια που ακούω εγώ συνήθως (μμμ ναι, δε σας κατατόπισα.. ακούστε αυτό για να καταλάβετε στο περίπου), μπαίνει στα ξαφνικά η εισαγωγή από το "my heart will go on" και φρικάρω, γιατί ο συγκεκριμένος σταθμός δε συνηθίζει να βάζει τέτοια κομμάτια. Έλα μου όμως που είχα ξεχάσει.. την Κυριακή φίλες και φίλοι, είναι του Αγίου Βαλεντίνου. Μα ξεχνιέται τέτοια γιορτή; Το συγκεκριμένο τραγούδι λοιπόν ακούστηκε στο ραδιόφωνο διότι ο σταθμός κάνει ένα διαγωνισμό. Καλεί τους ακροατές του να φωτογραφηθούν με κάτι που αγαπούν (από αντικείμενο μέχρι άνθρωπο) και μπαίνουν στην κλήρωση είτε για δύο διανυκτερεύσεις σε ένα καλό ξενοδοχείο, είτε για ένα γεύμα σε ένα νέο μαγαζί της πόλης.

Καθώς η εκφωνήτρια περιγράφει το διαγωνισμό όμως, μπαίνουν και άλλα τραγούδια! Φυσικά το "έμεινα εδώ" του Στέλιου Ρόκκου, ενώ δε θα μπορούσε να λείπει και ο Νίνο με το τραγούδι "14 Φλεβάρη, πάντοτε μαζί μακάριιιιι, είσαι τ' άλλο μου μισό μου, χρόνια μας πολλά μωρόοοοο μου" (κοροϊδεύω, κοροϊδεύω, αλλά απ' έξω τα ξέρω).

Και έρχομαι εγώ να ρωτήσω..... έχει στείλει ο άλλος φωτογραφία με τη γάτα του που λατρεύει, με το ρολόι του που ποτέ δεν αποχωρίζεται. Μ' αυτά θα πάει στο ρομαντικό το δείπνο ή στο ξενοδοχείο; Και πες ότι είναι σε σχέση, εντάξει, παίρνει τη σχέση του και πάει. Αν δεν έχει σχέση; Τι; Θα πάρει τα κολλητουμπίνια του; Σοβαρά; Σε δώρο για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου;

Η ημέρα αυτή ποτέ δεν ήταν η... αγαπημένη μου, ιδιαίτερα όσο πήγαινα σχολείο. Ανεξάρτητα από το αν ήμουν ή όχι με κάποιον, είναι πάντα πολύ σπαστικό να σε ρωτάνε "γιορτάζεις; γιορτάζεις;" και το μόνο που θέλεις να είναι να δεις ένα τούβλο να προσγειώνεται στο κεφάλι τους. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι μία πολύ καλή ευκαιρία (ειδικά σε σχέσεις μεγάλης διάρκειας που έχουν χάσει τον μεγάλο ενθουσιασμό) για τα ζευγάρια να ξεφύγουν απ' την καθημερινότητα και να αφιερώσουν λίγο παραπάνω χρόνο στο ταίρι τους. Όχι όμως υπερβολές, όχι σαλιαρίσματα όπου πατάς κι όπου βρεθείς.

Πιστεύω ακράδαντα πως το καλό θα μας χτυπήσει την πόρτα, αρκεί να ξέρουμε να περιμένουμε. Για όλους εσάς εκεί έξω που ίσως να έχετε απογοητευτεί από τις σχέσεις σας, μην το βάζετε κάτω. Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί εκείνο το άτομο που θα σας νοιάζεται, θα σας κοιτάζει στα μάτια, θα είναι δίπλα σας, θα σας αγαπάει. Η υπομονή όμως είναι ένα δυνατό χαρτί που πρέπει να έχετε. Μην αρκείστε σε τίποτα λιγότερο απ' αυτό που επιθυμείτε. Μην περιορίζετε τα "θέλω" σας για κανέναν. Αν κάτι δε σας κάνει, μη μένετε με τη λογική "εντάξει, που θα βρω και κάτι καλύτερο". Οι σχέσεις στις μέρες μας είναι δύσκολες. Όχι δύσκολες μόνο στο να κρατήσουν, αλλά και στο να δημιουργηθούν.
Και δε μιλάω εκ του ασφαλούς. Σταμάτησα να περιορίζω αυτά που ήθελα, δε βιάστηκα σ' αυτό τον τομέα, απογοητεύτηκα πολλές φορές, αλλά βγήκα κερδισμένη απ' όλο αυτό και μπορώ να το απολαμβάνω.

Να μένετε εκεί που σας θέλουν. Μην πιέζετε κανέναν να είναι μαζί σας. Δυνατοί και με αξιοπρέπεια. Όλα θα 'ρθουν.. Αργά ή γρήγορα, όλα θα 'ρθουν!

Giwta Ar..:**