*______*

Είμαι 20 ετών και εννέα μηνών.
Σπουδάζω Δημοσιογραφία.
Μας ανακοίνωσαν δύο μήνες πριν την παράδοση της εργασίας ότι πρέπει να κάνουμε πτυχιακή (γιατί... yolo)
Αποφάσισα το θέμα που θα πάρω και θα αναλύσω να είναι η τρομοκρατία.
Γιατί θα με ρωτήσετε... είναι ακριβώς το ίδιο ερώτημα που κάνω κι εγώ στον εαυτό μου καθημερινά.
Είδα μία εκπομπή του Σρόιτερ για να πάρω πληροφορίες. Είδα φωτογραφίες, βίντεο, έψαξα και για άλλες πληροφορίες, νύχτωσε, φοβάμαι.
Διότι φίλοι μου ναιιι, δε διάλεξα ας πούμε την ιστορία της Δημοσιογραφίας να τελειώνω, μόνο διάλεξα ένα θέμα και που έχει 56164896153 παρακλάδια και που με τρομάζει (μη γελάτε).

Και αφού σταμάτησα για να ξαναδώ το θέμα με το φως της μέρας, έβαλα ειδήσεις και ακούω αυτή τη στιγμή για το δημοψήφισμα της Τουρκίας, ενώ παράλληλα παίζει στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι , λίγο παραλλαγμένο και παρέα με μία κιθάρα και τον ξανθούλη μου.

Όπως μπορείτε να καταλάβετε, τα παραπάνω γράφτηκαν γιατί απλά έχω μια τεράστια ανάγκη να γκρινιάξω και γιατί έχω άγχος, αλλά εντάξει, συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Εντάξει όμως, θα έρθουν και αυτά τα ωραία πάλι: πίτσα ή γύρο ή μεξικάνικο, φαγητό τέλος πάντων, στον καναπέ με κουβέρτα, αγκαλιά και ταινία (ή survivor πλέον), τραγούδια όλο το βράδυ μέχρι να αρχίσει ο γείτονας να χτυπάει τον τοίχο, χαμόγελα, φίλοι, ηρεμία... χαμόγελα, αγκαλιές, "μαγκιές"... τέτοια!

Και αφού σας είπα τα νέα μου και είμαι έτσι, γκρινιάρα, για άλλη μία φορά, σας εύχομαι Χριστός Ανέστη, να χαμογελάτε, να ζείτε!!!!

Καλό βράδυ...

Giwta Ar.. :**