Ο Καθρέφτης σου!*

Ζητάς να σε κοιτάξουν κι έχεις τα μάτια σου κλειστά.

Θέλεις να σε ακούσουν και τα αυτιά σου δε ακούν.

Κι όταν πας να ακούσεις, γίνεσαι αρνητικός. Όταν πας να μιλήσεις, διαφωνείς.

Δεν ξέρεις πώς είναι το είδωλό σου. Δεν έχεις κοιταχτεί στον καθρέφτη. Όσον αφορά στη φωνή σου… τη χροιά της δε θα την αναγνωρίσεις μέσα στο πλήθος.

Σήκω όρθιος και πήγαινε να πιάσεις αυτό το μικρό καθρεφτάκι που έχεις στο ντουλάπι. Παρατήρησε κάθε στοιχείο του προσώπου σου: από τα μάτια μέχρι το στόμα.

Αυτό το στόμα… που τόσα θέλει να βγάλει και δεν του το επιτρέπεις.

Βρες έναν μεγαλύτερο καθρέφτη. Τον βρήκες; Τώρα δες το πρόσωπό σου συνολικά. Είναι έτσι όπως νόμιζες πως είναι; Τώρα μίλα, κοίτα τα χαρακτηριστικά σου, τη φιγούρα σου και ξεκίνα να μιλάς.

Μάλλον αυτή τη στιγμή θέλεις να κλάψεις. Δεν έχεις απενοχοποιήσει ακόμα την έννοια του κλάματος για να καταλάβεις ότι δεν είναι αδυναμία να κλαις. Αντιθέτως, είναι δύναμη!

Και ξέρεις τι άλλο δείχνει δύναμη; Το να μιλάς, να εκφράζεις όλα σου τα συναισθήματα, τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά. Ναι, κάποιοι μπορεί να φύγουν από κοντά σου. Σκέψου όμως  τι ωραίο ξεκαθάρισμα θα γίνει τότε.

Τότε που θα μείνουν κοντά εκείνοι που σκούπισαν τα δάκρυα σου, που σου είπαν ότι δεν είναι κακό να κλαις. Που άκουσαν το πώς σε έκαναν να νιώθεις και δεν έφυγαν. Έμειναν δίπλα σου ακόμα κι αν δε συμφωνούσαν. Σε σεβάστηκαν.

Ήρθε η ώρα και εσύ να σεβαστείς τον εαυτό σου, να τον αγαπήσεις, να μην τον αφήσεις διαθέσιμο στις ορέξεις κανενός.

Να μετράς τις «μαύρες» σου ημέρες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Να αφήνεσαι σε όσους σε αγαπούν και σε θέλουν κοντά τους. Να εκτιμάς τα μικρά που σου προσφέρει η ζωή και οι άνθρωποι που σε περιτριγυρίζουν. Μπορεί να είναι μια σοκολάτα, ένα φιλί, ένα χάδι, ένα «έκανες πολύ καλά τη δουλειά σήμερα».

Κι αν διανύεις μία από εκείνες τις «μαύρες» ημέρες, μην ξεχνάς! Οι φωτεινές έρχονται.

Κοιτάξου στον καθρέφτη, μίλα στον εαυτό σου. Κλάψε, βρίσε, φώναξε, γέλασε. Η ζωή είναι εκεί, έξω, με υπέροχους ανθρώπους. Κι εσύ όλα αυτά δε θέλεις να τα χάσεις.

Μάθε να ακούς τον εαυτό σου και τους ανθρώπους, μάθε να βλέπεις και έτσι… περνάς στην επόμενη πίστα.

Εκλογές και... ένας #μπελάς με κράτησαν μακριά, αλλά με ανακουφίζει το γεγονός ότι τώρα δεν απείχα από το γράψιμο επειδή δεν ήμουν καλά... Αντιθέτως!

Καλό βράδυ..

Giwta Ar..:**