«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2022

Για έναν Αύγουστο

Ξαπλωμένοι κάτω από το φεγγάρι, να ακολουθώ με τα ακροδάχτυλά μου κάθε γραμμή του προσώπου σου.

Να σε ανακαλύπτω όσο το κύμα σκάει κοντά μας.

Με μόνη μουσική υπόκρουση κάνα δυο αμάξια που περνούν από το δρόμο.


Γι’ αυτό τον Αύγουστο γίνονται όλα.

Κάτω από αυτό το φεγγάρι.

Με δυο ζευγάρια μάτια να κοιτούν τον ουρανό.

Πότε τα στόματα να μιλούν, πότε να σωπαίνουν.

Με ένα απλό άγγιγμα, τα σώματα να καταλαβαίνουν και οι σκέψεις να συμφωνούν.


Γι’ αυτό τον Αύγουστο που κάνει κάθε απόσταση μηδαμινή.

Που φέρνει τον αέρα σαν χάδι και οδηγεί τη νυχτερινή βουτιά σε μια αγκαλιά.


Για έναν Αύγουστο, μόνο έναν.

Να νιώσω τα δάχτυλά σου να μπλέκονται στα δικά μου.

Τα χείλη σου να φτάνουν στα δικά μου.

Και τη ζεστασιά σου να κλείνει απ’ έξω όλο το κρύο του κόσμου.


Μονάχα για έναν Αύγουστο.


4 σχόλια:

  1. Υπέροχο! Συναισθηματικό και ερωτικό ταυτόχρονα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα Γιώτα. Ήρθα στο εκφραστικό και δημιουργικό σπιτικό σου, μετά από τον σύνδεσμο του κοινού μας φίλου, Μάκη σε μια δική του ανάρτηση.
    Χαίρομαι που το έκανα.
    Έμεινα εδώ σε ένα υπέροχο ποίημα, που εκφράζει, με τον καλύτερο τρόπο, τι μπορεί να προκαλέσει ο Αύγουστος μέσα μας.
    Σού εύχομαι τα καλύτερα. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που ήρθες στο χώρο μου και σε ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια.
      Καλωσόρισες λοιπόν!!!

      Διαγραφή