«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία!


Τα χριστουγεννιάτικα φώτα της πόλης άναψαν. Το ψηλό δέντρο με τα πολλά στολίδια στήθηκε στην κεντρική πλατεία και μικροί - μεγάλοι σπεύδουν να βγάλουν φωτογραφίες κάτω απ' αυτό. Το κρύο έχει αρχίσει επιτέλους να κάνει αισθητή την παρουσία του, αν και καθυστέρησε λίγους μήνες. Στο δρόμο ξεχύνονται άνθρωποι χαρούμενοι, άνθρωποι περισσότερο μελαγχολικοί, όλοι όμως συνειδητοποιημένοι πως τα Χριστούγεννα είναι πολύ κοντά.

Τρέχουν να ψωνίσουν ρούχα για την ημέρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, να πάρουν δώρα στους αγαπημένους τους ανθρώπους και να γυρίσουν σπίτι να ετοιμάσουν τα γλυκά. Το ίδιο κάνει και η Κλέλια, μια 25χρονη λογοθεραπεύτρια, που βλέπει πως τα φετινά της Χριστούγεννα μάλλον θα είναι διαφορετικά από τα προηγούμενα. Πρώτη φορά φέτος που βρήκε δουλειά πάνω στο αντικείμενο που σπούδασε, γεγονός που τη χαροποιεί ιδιαίτερα. Τι κι αν συνεχίζει να δουλεύει στην καφετέρια που ήδη εργαζόταν; Δεν την ενδιαφέρει αυτό ιδιαίτερα, αφού ασχολείται παράλληλα με τη δουλειά που πάντα ονειρευόταν. Ένας μήνας έχει περάσει από τότε που έπιασε δουλειά στο κέντρο λογοθεραπείας και με τον πρώτο της -μικρό- μισθό, αποφάσισε να βγει στο κέντρο και αυτή τη φορά να μην αρκεστεί μόνο στο κοίταγμα των βιτρινών. Σε συνδυασμό με το μισθό από την καφετέρια, αποφασίζει να αγοράσει ο,τι τραβάει η ψυχή της, και ό,τι αντέχει η τσέπη της βέβαια. Δεν παραλείπει φυσικά να βρει δωράκια για τους αγαπημένους της ανθρώπους, τους οποίους μέχρι πρότινος τους είχε παραμελήσει αρκετά.

Μετά από πολύωρη ορθοστασία και αφού τελικά δε βρήκε τίποτα να της αρέσει, κάθισε να πιει καφέ μόνης της, θέλοντας να παρατηρήσει με τη ησυχία της τους ανθρώπους αυτή την περίοδο του χρόνου και να σκεφτεί τα δικά της.
Όλοι φαίνεται να απολαμβάνουν αυτή την όμορφη αίσθηση που σου δίνουν οι γιορτές, βρίσκοντας την ευκαιρία να κάνουν κοπάνα από τα μαθήματα και τις δουλειές τους προκειμένου να πιουν ένα καφέ με φίλους και να δουν τη στολισμένη πόλη.

Η Κλέλια βλέποντας με ενδιαφέρον τον κόσμο γύρω της, κάνει ασυναίσθητα με το μυαλό της μία μικρή αναδρομή στα περσινά της Χριστούγεννα. Τα τόσο μελαγχολικά και μοναχικά της Χριστούγεννα. Μοναχικά μέσα στην ψυχή της. Γιατί όσους ανθρώπους κι αν έχεις γύρω σου, αν μέσα σου υπάρχουν "αγκάθια", θα ματώνεις.
Σκέφτηκε με ποιους άρχισε το 2015 και με ποιους το τελειώνει. Βουρκώνει λόγω του πόνου που ένιωθε πέρυσι, αλλά και λόγω της χαράς που νιώθει τώρα.

Τις περσινές γιορτές τις έβγαλε στο σαλόνι παρέα με την τηλεόραση, κλαίγοντας για έναν έρωτα και για τις επαγγελματικές ευκαιρίες που δεν τις δίνονταν. Η νέα χρονιά μπήκε και η Κλέλια βίωνε ακόμα τις ίδιες καταστάσεις, που κράτησαν για πολλούς μήνες. Τη μία απελπιζόταν και την άλλη προσπαθούσε να δει πιο θετικά και αισιόδοξα τα πράγματα. Οι περιστάσεις βέβαια δεν τη βοηθούσαν, αλλά δεν έπρεπε να αφήσει τον εαυτό της να πέσει ψυχολογικά.

Ενώ τα Χριστούγεννα πλησίαζαν, έβλεπε πως το 2015 είχε περάσει έτσι, χωρίς η ίδια να έχει καταφέρει κάτι απ' αυτά που ήθελε και της προκαλούσαν πόνο. Έβλεπε τις γιορτές να κατευθύνονται απειλητικά προς το μέρος της. Φοβόταν να ζήσει πάλι τα ίδια Χριστούγεννα. Δεν άντεχε να το παίζει χαρούμενη σε έναν περίγυρο που έδειχνε να απολαμβάνει στο έπακρο τις γιορτές.
Και να που ο τελευταίος μήνας έκανε τη διαφορά και τη διέψευσε κατηγορηματικά. Ένας μήνας κατά τη διάρκεια του οποίου άρχισε να νιώθει γεμάτη. Να κάνει πράγματα με απόλυτη ευχαρίστηση και να συναντάει ανθρώπους με καταλυτικό, πλέον, ρόλο στη ζωή της.
Πίνοντας την τελευταία γουλιά καφέ, σκέφτεται πόσο φοβάται μην τα χάσει όλα αυτά που έχει αυτή τη στιγμή, αλλά από την άλλη πρέπει να απολαύσει τα φετινά Χριστούγεννα και να μη μεμψιμοιρεί, αφού φέτος δεν υπάρχει λόγος.

Τις σκέψεις της διακόπτει η κολλητή της φίλη, Κατερίνα.

"Τι κάνεις παιδί μου μόνη σου εδώ πέρα;"
"Ααα έλα.. είχα πάει για ψώνια και είπα να κάτσω για ένα καφεδάκι.. Τι έγινε εσύ; Τι έχεις;"

Η συζήτηση τελικά κράτησε ώρες, όπως μία κλασική γυναικεία συζήτηση.
Ακούγοντας και βλέποντας τη φίλη της να πονάει, η Κλέλια πονούσε και η ίδια.

"Να σου κάτι;", διακόπτει η Κλέλια την Κατερίνα.
"Καταλαβαίνω ότι πονάς, φαντάζομαι πόσο δεν θέλεις να έρθουν αυτά τα Χριστούγεννα, αλλά μην απελπίζεσαι. Μπορεί να περάσεις ώρες μπροστά από μία οθόνη χωρίς να έχεις όρεξη να κάνεις το οτιδήποτε, μα μη νομίζεις πως όλες οι γιορτές θα είναι ίδιες. Κάθε μέρα είναι μια διαφορετική μέρα και κάθε Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά Χριστούγεννα. Μπορεί φέτος να νιώθεις χάλια γιατί θα σε κάνουν να νιώθεις μόνη, θα 'ρθει όμως κάτι καλό. Έτσι είναι η ζωή.. Τη μία μας ρίχνει, την άλλη μας ανεβάζει. Κράτα αυτό το γλυκό χαμόγελο που έχεις. Φέτος μπορεί να είναι έτσι, του χρόνου θα είναι όμως αλλιώς!!!"


Αυτή είναι η δική μου χριστουγεννιάτικη ιστορία και η επιστροφή μου φυσικά στα δρώμενα της Αριστέας. Πρόκειται για το δρώμενο "Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία". Τις ιστορίες που έχουν γραφτεί και τους συμμετέχοντες μπορείτε να τους δείτε αν πατήσετε πάνω στην ονομασία του δρώμενου. 


Καλές γιορτές!
Giwta Ar.. :**

24 σχόλια:

  1. του χρόνου αλλιώς και καλυτερα!!! :)
    ακρως αισιοδοξη η ιστορια σου
    μου αρεσε πολυ

    καλς γιορτες
    φιλιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ Κική μου!
      Καλές γιορτές και σε 'σένα!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. Λες να έλθουν και καλύτερες μέρες; Θα δείξει. Προς το παρόν, κρατώ τις επιφυλάξεις μου!
    Όμορφη η ιστορία σου Γιώτα Αρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα που μου ήρθε μετά την τρίτη μπύρα το Γιώτα Αρ είναι πειρατικό όνομα;

      Διαγραφή
    2. Δεν ξέρω Πρόεδρε! Γιώτα Αρ υπογράφει το κορίτσι μας, Γιώτα Αρ την προσφωνώ! Και, να σημειωθεί, χωρίς μπύρα τα κάνω όλα αυτά! Χο χο χο!

      Διαγραφή
    3. @Άννα, καλύτερες το πιστεύω πως θα είναι, αλλά και να μην είναι, τουλάχιστον δε θα είναι οι ίδιες.. Αμείωτο το ενδιαφέρον στη ζωή μας!!!

      Διαγραφή
    4. @Πρόεδρε, πειρατικό; Είσαι σίγουρος πως είσαι στην τρίτη μπύρα;

      Διαγραφή
  3. Έτσι είναι καρδούλα μου!
    Τίποτα δεν είναι σταθερό στη ζωή οπότε, αισιοδοξία πάνω απ όλα!
    Σε ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που μας έδωσες με την ιστορία σου!
    Φιλάκια πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μόνο να μην τη δείξεις την ανάρτηση σε κάποιον πωλητή καταστήματος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραία η ιστορία σου, πολύ αισιόδοξη και γι'αυτό πολύ χριστουγεννιάτικη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χμμ... Η Κλέλια...δε μου λες Γιώτα... Η Κλέλια της ιστορίας σου τελικά δεν αγόρασε κάτι σωστα? Αυτο τι σημαίνει? Μηπως δεν μας γεμίζουν τα δώρα? Μηπως τελικά νιώθουμε όμορφα οταν είμαστε χρήσιμοι στουε δίπλα μας? Μήπως, λέω μήπως ατό το 25χρονο μωρό, βρήκε τελικά αυτό που την κάνει ευτυχισμένη?

    Υ.Γ. Έλα πες το μετά της ιστορίας... Ωραίο αυτό που έγραψες! Ωραιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμμμ... Νομίζω δεν είναι το μετά της ιστορίας, αλλά αυτό που κρύβεται πίσω από τις λέξεις! Έτσι είναι! Με τα χρήματα δεν αγοράζεται τίποτα ουσιαστικό. Η Κλέλια βρήκε αυτό που την κάνει χαρούμενη τώρα. Μπορεί να μη συμβαίνει το ίδιο σε λίγους μήνες, μα έτσι είναι η ζωή. Γεμάτη σκαμπανεβάσματα! Και γι' αυτό όταν κάτι μας κάνει χαρούμενο και ευτυχισμένο, πρέπει να το απολαμβάνουμε!!!
      Σ' ευχαριστώ για το πολύτιμο σχόλιό σου!

      Διαγραφή
  7. H Κλέλια μου θύμισε τον εαυτό μου πριν κάποια χρόνια...Το ξέρω καλά αυτό το συναίσθημα... Όμορφη ιστορία και "γεμάτη" ανάμεικτα συναισθήματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Κλέλια μπορεί να είσαι εσύ, εγώ και ο καθένας από 'μας! Συμβολίζει όλους μας!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου!!

      Διαγραφή
  8. Καλώς το κοριτσάκι μας!!
    Άντε, να γράφεις συχνότερα ε;;

    Πόσοι έχουμε νιώσει παρόμοια με την Κλέλια και πόσοι έχουμε βρεθεί από την πλευρά της συνονόματης φίλης της!
    Μπορεί να φαίνεται ο περίγυρος να διασκεδάζει με τα Χριστούγεννα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πονά ο καθένας για τους λόγους του. Ξέρει όμως να χαίρεται με τα πιο απλά, να νιώθει παιδί, να νιώθει την μαγεία των Χριστουγέννων.(που φυσικά δεν βρίσκεται στα υλικά..) Δεν ξέρω αν υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι χωρίς έγνοιες, χωρίς προβλήματα.. Πολλές φορές κρίνουμε από τα φαινόμενα, ενώ δεν πρέπει! :)

    Ωραίο το σχόλιο του φίλου Μάκη! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε νομίζω να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς θέματα να τους απασχολούν.. Η ουσία εκεί βρίσκετε, να χαίρεσαι και με το λίγο!

      Υ.Γ. Θα γράφω συχνότερα! Έρχονται κι άλλες αναρτήσεις!!
      ΥΓ.2 Ωραίο το σχόλιο του Μάκη και απόλυτα εύστοχο!

      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  9. Πολύ όμορφη η ιστορία σου, Γιώτα μου! Περνάει μηνύματα.
    Μου άρεσε πολύ και το όνομα που επέλεξες για την ηρωίδα σου.
    Φιλιά πολλά, καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε η ιστορία μου και χάρηκα επίσης που πέρασες από 'δώ!
    Καλές γιορτές και σε 'σένα! Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χρόνια Πολλά Καλά Χριστούγεννα με υγεια αγάπη ειρήνη κι ευημερία σε όλους σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όμορφη η ιστορία σου, βγαλμένη μέσα από την ζωή!
    Μακάρι όλοι να έχουμε Χαρούμενα Χριστούγεννα με αγαπημένους ανθρώπους γύρω μας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή